Voordelig je PPL halen

Voordelig zelf vliegen begint met voordelig zelf je vliegbrevet halen.

In Amerika kun je voordelig je PPL halen. Met "voordelig" bedoelen we echt voordelig: voor ongeveer een derde van de prijs die je in Nederland betaalt haal je daar je vliegbrevet! En als je dit bij een in Amerika gevestigde Engelse vliegschool doet krijg je gewoon een Europees brevet waarmee je in Nederland gewoon mag vliegen!

De exameneisen zijn gelijk aan de eisen in Nederland. Hierop bespaar je dus niet. Waarom het dan zo goedkoop is om in Amerika je brevet te halen? Hiervoor zijn een paar redenen:

De brandstofkosten zijn in Amerika veel lager dan in Nederland. Dit heeft een enorme invloed op de huurprijzen van vliegtuigen: Omgerekend naar Euro's kom je uit tussen de 50 en 60 Euro per uur!
In Amerika betaal je nergens landingsgeld. Je mag zoveel touch&go's maken als je wilt, je betaalt uitsluitend de huur van het vliegtuig.
De weersomstandigheden zijn beter waardoor je iedere dag kunt vliegen. Iedere dag vliegen versnelt het leerproces aanzienlijk zodat je minder lesuren nodig hebt. Bovendien kan de vliegschool de vliegtuigen veel uren laten maken waardoor de vaste lasten over meer uren worden uitgesmeerd, en dit drukt dan weer de verhuurprijzen.
Instructiekosten zijn lager. De instructeurs zijn doorgaans "hour-builders" die met het geven van lessen op een goedkope manier voldoende vlieguren bij elkaar willen sprokkelen om bij een vliegmaatschappij te kunnen worden aangenomen. Je bewijst de instructeurs eigenlijk een dienst door ze mee te laten vliegen. ;-)

De meeste vliegscholen tref je aan in de zuidelijk gelegen staten Florida en California. De laatsgenoemde ligt iets verder van Europa af maar biedt het meest betrouwbare weer. Onze keus viel op Anglo American Aviation, gelegen op het vliegveld Gillespie, nabij San Diego. Voor ongeveer 5000 Euro per persoon kun je daar je brevet halen, en bij de prijs inbegrepen is het verblijf in een luxe appartement met zwembad.

We hebben over onze vlieglessen in Amerika een verslag geschreven. Zie: Je PPL halen in Amerika.

Voor- en nadelen

We hebben hieronder geprobeerd de voor- en nadelen van het lessen in Amerika goed in kaart te brengen. Uiteraard spelen onze persoonlijke ervaringen hierin een grote rol. Per vliegschool en per gebied kan de situatie uiteraard anders zijn dan wij hier omschrijven.

Ook ná het examen ben je nog niet van het papierwerk verlost: Onze examinator is de papieren aan het bundelen die we nodig hebben om in Engeland ons brevet te kunnen aanvragen, een zeer gecompliceerd proces.

Papierwerk

Het hele gebeuren begint met het nemen van een bureaucratische hordenloopbaan. Als je in Amerika wilt "studeren" mag dat niet op je visa-waiver, maar heb je daar een M1-visum voor nodig. Na het invullen van talloze documenten en het betalen van de diverse fee's moet je naar de ambassade om daar te intenties toe te lichten en het visum in ontvangst te nemen. Ook de vliegschool is betrokken in het hele gebeuren, diverse documenten moeten heen-en-weer worden verzonden, er moeten vingerafdrukken worden genomen, onderschat het hele gebeuren niet!

Taal

Uiteraard speelt het hele les- en examengebeuren zich af in het Engels. Het heeft zeker voordelen als je de Engelse taal goed beheerst, zoniet dan leer je tijdens je vliegopleiding vanzelf Engels en heb je nog meer leerprofijt van je Amerikaanse uitstapje. Als je zelfstandig het papierwerk hebt weten af te ronden heb je al bewezen de Engelse taal machtig te zijn. Maar serieus, de theorie is best pittig te noemen, ook als je de Engelse taal goed beheerst. Eenmaal terug moet je wennen aan de Nederlandse terminologieën: Wat is in vredesnaam een "koerstol"? Oh, je bedoelt "directional gyro"?

Verkeer Het radioverkeer verloopt in Amerika wat sneller dan hier. Klik op de speler hierboven of hier om te luisteren naar de ATIS-uitzending zoals wij die in Gillespie (KSEE) te horen kregen.

In Amerika is het luchtverkeer veel intenser dan hier. Wees niet verbaasd om in het circuit tijdens downwind te horen "You are number six, cleared to land", of om op final te horen dat er een airliner op 12 mile final achter je zit. Helaas maar waar, mid-air collisions tussen "studenten" komen wel eens voor... Voordeel is dat je tijdens het vliegen beter leert uitkijken naar ander luchtverkeer dan hier in Nederland. Veel vliegvelden, die wij hier in Nederland als druk zouden betitelen, zijn daar uncontrolled. Je leert al snel het belang om voortdurend je positie door te geven, en te luisteren naar de intenties van het andere vliegverkeer ter plaatse. Het wordt er ingestampt, en nadat je een keer een ander vliegtuig van dichtbij hebt gezien ga je vanzelf nog beter je best doen.

Radio

Het radioverkeer in Amerika is anders. Je leert er dingen waar je hier in Nederland niets aan hebt, en eenmaal in Nederland heb je een achterstand voor wat betreft de radioprocedures hier. Het Amerikaanse radioverkeer is intenser en verloopt veel sneller. Je leert er dus wel beter door luisteren. Toch vinden wij de verschillen in radioverkeer wel het grootste nadeel van het lessen in Amerika.

Een dust-devil (mini tornado) passeert ons geparkeerde vliegtuig.

Weer

Wordt je in Amerika een mooi-weer-vlieger? Ja en nee. In het woestijnklimaat waar we vlogen konden we eerlijk gezegd geen ervaring opdoen met lage bewolking, regen, ijsafzetting, etc. Maar daarvoor in de plaats kregen we te maken met heftige turbulentie, veroorzaakt door de grondtemperaturen van soms wel 50 graden Celcius en de bergachtige omgeving. Zo stegen we wel eens met 1000ft/m terwijl we eigenlijk level wilden vliegen... Of tijdens een gesimuleerde "engine failure" lukte het bijna niet om het vliegtuig naar beneden te krijgen door de thermiek en sterke updrafts in de vallei. Of stegen we op van een runway waar de windsock aan het begin van de baan naar de tegenovergestelde kant stond als de windsock aan het einde van de baan... En was het volkomen normaal dat je op final meerdere keren moest corrigeren voor thermiekbellen die je glidepath verstoorden. Een andere uitdaging was het feit dat je daar te maken had met veel hogere density-altitudes. 4000ft op zeeniveau kwam voor, en op hoger gelegen vliegvelden was het soms nog erger. Je leert ook gelijk het belang van correct leanen. Als je eenmaal vliegt in Nederland ben je verbaasd over het gemak waarmee de vliegtuigen hier opstijgen en hoe vredig het hier in de lucht aanvoelt.

Omgeving

De omgeving in Amerika is veel afwisselender. In het gebied waar wij zaten vlogen we over de Stille Oceaan (zelfs een walvis gezien!), over bergen, over woestijngebied, grote meren, etc.Je "bergtraining" krijg je gratis mee, evenals het oefenen van engine-failures in gebieden waar niet overal strakke weides liggen zoals in Nederland. Een ander leuk aspect is het feit dat er leuke vliegvelden zijn, met dure jets en daarom ingesteld op een welgesteld publiek. Je vindt er luxe brede fauteuils, breedbeeld televisie en gratis ijsjes, koekjes en drinken (lekker!).

Navigatie

Je leert in Amerika vooral navigeren door te letten op bergtoppen, meren, etc. en met betere zichtomstandigheden dan je in Nederland kunt verwachten. Maar is het gemakkelijker? Nee, want de bevolkingsdichtheid is in Amerika veel lager dan hier, en het aantal landmarks is dus navenant minder. Navigeren in onbewoond berg- of woestijngebied is niet gemakkelijk. Eenmaal terug in Nederland moet je even omscholen, want de bergen zijn er niet meer en het zicht is wat minder. Daarentegen zijn er overal gemakkelijk herkenbare snelwegen en dorpjes, en na enige gewenning blijkt dat eigenlijk gemakkelijker dan de navigatie in Amerika. O ja: een groot verschil is ook dat er in Amerika veel hoger wordt gevlogen dan hier. 9000 voet was voor ons een normale hoogte, onder de 3000 voet kreeg je instructeur al snel de kriebels: weinig radiobereik, weinig tijd om een noodlandingsplek te vinden, weinig zicht voor navigatie, etc.

Internationaal

Voor iemand die in Nederland heeft gelest zal het een behoorlijke drempel zijn om eens wat verder de grens over te vliegen, maar voor ons was Nederland net zo buitenlands als bijvoorbeeld Frankrijk, en dus ervaren we die drempel niet. Veel stukjes "buitenland" lijken eigenlijk zelfs meer op de situatie die we tijdens onze opleiding in Amerika genoten dan de situatie in Nederland, en mogelijk voelen we ons daar dus zelfverzekerder dan mensen die zijn opgeleid in Nederland.

Vliegtuigen

Vliegscholen in Amerika maken vooral gebruik van Cessna's en Pipers. Oude vliegtuigen dus, en ze zijn vaak behoorlijk afgeragd. Het interieur is volkomen versleten, en de vliegtuigen zijn doorgaans niet helemaal recht en vertonen nogal eens mankementen. Ze zijn wel luchtwaardig, maar alles wat niet nodig is om die status te handhaven werkt niet of is versleten.

Instructeurs

De instructeurs zijn doorgaans jong, piloten die zelf nog niet zo lang geleden begonnen zijn met vliegen maar wel hun instrument-rating, CPL en instructeursbrevet hebben gehaald. De meesten geven grif toe dat ze het lesgeven niet zo erg leuk vinden en alleen maar doen om op die manier vlieguren te sparen. Zodra ze voldoende vlieguren bijeen hebben vergaard verlaten ze de vliegschool en beginnen een carriere bij een vliegmaatschappij. De consequenties zijn dat de motivatie niet altijd even hoog is, de doorstroming vlot is, en de instructeurskwaliteiten per instructeur sterk kunnen verschillen. Maar al te vaak blijkt het nodig om van instructeur te wisselen omdat je op een gegeven moment gewoon niet verder meer komt.

Lessen

Het lijkt er op dat je in Amerika een wat pittiger training krijgt dan in Nederland. Noodlandingen worden daar geoefend tot je daadwerkelijk een paar feet boven de grond bent. Stalls worden er ook wat diepgaander geoefend dan hier gebruikelijk tot het gewoon routine is geworden. Een ander verschil wat we hebben gemerkt is dat het gebruik van sideslips volkomen normaal is (ondanks het plakkaat "avoid sideslips with flaps extended" wat je in iedere Cessna kan vinden). Veel vliegvelden liggen er in een dal, tegen de bergen aan, en als er ook nog eens heftige thermiek is ontkom je er niet aan om je vliegtuig op final dwars te gooien om snel hoogte te verliezen.

Zelfstandig

Vliegen in Amerika doet een groot beroep op je vermogen om zelfstandig te werken. De instructeurs zijn doorgaans niet zo heel erg begaafd in het uitleggen (per slot van rekening zijn ze alleen maar uit noodzaak instructeur en dan ook nog op tijdelijke basis) en voor de meeste Nederlanders is het volgen van een Engelstalige uitleg toch een beetje lastig. Je zult dus zelf veel aan studie moeten doen en/of duidelijk om uitleg moeten vragen, desnoods aan verschillende instructeurs. Een ander probleem is dat er op de vliegscholen altijd een gebrek aan vliegtuigen is, het is vaak nodig om voor jezelf op te komen en goed duidelijk te maken dat je beslist je brevet wilt halen en dus dat vliegtuig nodig hebt. Als je wilt gaan wachten tot er iemand is die er uit zichzelf aan denkt dat jij belangrijker bent dan die hour-builder die "jouw" vliegtuig ineens aan het pre-flight-checken is, of uit zichzelf voor jou een ander vliegtuig gaat regelen omdat de jouwe een defect heeft, dan kun je net zo goed naar het strand gaan. Mensen die verwachten aan het handje mee te worden genomen, zowel wat betreft de studie als het vergaren van voldoende uren, keren doorgaans zonder brevet weer huiswaarts.

We hebben over onze vlieglessen in Amerika een verslag geschreven. Zie: Je PPL halen in Amerika.

www.privatepilots.nl